Hanneke en ik rond 1979 

Ik loop de hoek om, ga het bruggetje over en dan zie ik deze groene gracht.

       

Luchten boven Hogeland Groningen 17 maart 2023 

       


Mijn jogging-route Hoornse Dijk-Paterswoldsemeer. Elke dag weer door een van de mooiste stukjes Groningen mogen rennen. Gewoon vanuit huis. Een voorrecht.

Hieronder plekjes en vergezichten die allemaal te zien op mijn wandeltochten door het prachtige Groninger platteland Een uniek gebied in Nederland.

 

Nostalgie 

Pa en Ma trouwen in 1949...net op tijd voor mijn geboorte. 

Ma tegen paal aan Hollandse Ijssel, Gouda....1949? 

Ma op motor, beetje stoer doen....1939

Paard met kleine JV, opa, oma, pa, ma, ooms op onze boerderij op de Winterdijk te Gouda in 1952. 71 jaar geleden!!. Iedereen DOOD. Behalve ik, bofkont. 😜 En op de plaats van de boerderij en het bijbehorende weiland staan nu huizen......

Ma, Roel, ik. KW-weg 1954

KW-weg Gouda  ...vier van de vijf kiddo's ...wat een rust nog, zonder die nakomer. Het was op zich wel een aangenaam gedoetje daar aan de KW-weg flat, met z'n zevenen!!! .....Ik werd precies op het juiste moment op de juiste plaats daar aan de KW-weg geboren: 5-1-1950.....Want een paar huizen verderop woonde m'n vriendje, niet minder slim, misschien wel slimmer, die z'n hele leven in de koninklijke tapijtfabriek KVT te Moordrecht heeft gewerkt, omdat z'n vader daar ook werkte..... Ik heb niet alleen mazzel gehad met het huisnummer, maar ook met de twee die verantwoordelijk waren voor de conceptie van die vijf. Qua opvoeding, zorgzaamheid en genegenheid hadden we het niet beter kunnen treffen. Daar in dat lower-class-arbeidersmilieutje. Toen 'verheffing' nog een politiek ideaal was. Toch blijft het een kwestie van 'geluk hebben' als je je vandaaruit verder hebt kunnen ontwikkelen. 😝

KW-weg Gouda ...1971... broertje Marcel + nichtje Angela 

Rechts, netjes  gekapt, met 2 broers,  maar wanneer was het ....1980? Geen idee. 

Ma met langharig type. 1973. Jezus, wat een ontevreden kop, terwijl pa en ma het gezellig probeerden te maken op een goedbedoeld-midgetgolf-familie-uitje in Reeuwijk en hij lekker mocht studeren in Groningen.....het werd ook wel weer leuk die dag......

Pa en Ma 1980

Pa en Ma 1995

Pa en Ma en Hanneke in  Brussels Lof Groningen in 2001 


Onze Siamees in betere tijden. Want hij is al weer twee jaar morsdood. Snik. Snik. Dus hij heeft gelukkig het corona gedoetje en de inval in Oekraïne niet hoeven meemaken. Hij luisterde (niet) naar zijn officiële naam Tom Poes, maar ook (niet) naar de namen die ik 'm spontaansgewijs gaf: afwisselend Poesko, Typy en Tukkie. Maar die laatste naam sprak 'm wel aan. Zag ik aan zijn blik. Het leven werd toch een stukje kaler zonder die Siamese aandachtstrekker. Autonoom, maar vooral ook 'mooi'.